Onderzoek naar de risico’s van een verkeerd binnenklimaat.
Zijn objecten werkelijk zo gevoelig dat ze bij iedere fluctuatie van de relatieve luchtvochtigheid vervormen of breken? In dit project is gekeken naar een optimalisatie van het beheersen van risico’s door een verkeerd binnenklimaat.
Boekcover Klimaatwerk, richtlijnen voor het museale binnenklimaat (Bart Ankersmit, 2009).
Musea besteden een belangrijk deel van hun begroting aan het handhaven van een stabiel binnenklimaat. Immers, hoe kleiner de fluctuaties in het klimaat, hoe kleiner het risico op schade. Gesteund door de mogelijkheden van de techniek zijn in de loop der tijd de klimaateisen steeds strenger geworden. Veilig, maar heel duur. In de praktijk blijkt echter dat die eisen ondanks de investering toch meestal niet worden gehaald. Zijn veel materialen en objecten niet minder gevoelig voor fluctuaties dan we denken? Kan het niet slimmer? Streng waar het moet, soepel waar het kan.
In 2009 zijn de vernieuwde klimaatrichtlijnen verschenen in de publicatie Klimaatwerk. Hierin is alle op dit moment beschikbare kennis over gevoeligheid van materialen verwerkt. De richtlijnen streven ernaar een klimaat te bereiken dat een acceptabel risico vormt voor objecten en geven bandbreedtes voor fluctuaties afhankelijk van de gevoeligheid van de materialen. Ook wordt de waarde van objecten en gebouw in de risicobenadering meegenomen en wordt de realiteit van wat het gebouw kan bieden gevolgd.
Het onderzoek in dit project richtte zich op alternatieve manieren van klimaatregeling. Onderzocht werden:
Communicatie over deze en andere onderwerpen op het gebied van het museale binnenklimaat is samengebracht op het Platform Erfgoedklimaat, de opvolger van het Klimaatnetwerk. Ook dit platform heeft tot doel professionals bij elkaar te brengen en kennis en ervaringen te delen.
De Nederlandse benadering, kennis en ervaring is binnen het programma Gezamenlijk Cultureel Erfgoed gedeeld met de GCE-prioriteitslanden in twee internationale workshops: ‘Managing Indoor Climate Risks’ in Olinda (Brazilië, 2010) en Yogjakarta (Indonesië, 2013).